Spaans oefenen met de tandarts

Buenos dias! Ik heb weer veel nieuwe ervaringen om met jullie te delen. Ten eerste ben ik zondag weer naar het strand van Las Penitas gegaan. Dit keer niet met de familie, maar met een Amerikaanse vrouw die ook voor een weekje hier in huis woonde. Neddar zette ons bij het busstation af in Leòn, en vanaf daar is het ongeveer 45 minuten met de chickenbus. Ja, een kippenbus/oude Amerikaanse schoolbus. Dit is een bus waarin alles en iedereen mee vervoerd mag/kan worden. Dit keer geen kippen gezien, maar het was wel één groot kippenhok, omdat de hele bus word volgepropt met mensen. De achterdeur van de bus is open en er staan/hangen mensen achteraan de bus. Ik stond achterin dus kon dat allemaal goed zien. Op een gegeven moment stopten we bij een kleine halte en moesten er nog méér mensen bij in. Één vrouw had een baby, en die werd bij mijn buurman (een totaal vreemde) in de handen gedrukt, zodat zij zelf achter bij aan de bus kon hangen. Na een interessant ritje kwamen we dus aan bij het strand. Hier zijn een soort van houten schuurtjes/hokjes met rieten daken te huur, zodat je uit de zon kunt zitten. Voor ongeveer 30 eurocent per persoon kun je zo’n ‘kamer’ de hele dag huren. Dana en ik waren de enige toeristen, dus dat was uiteraard heel interessant voor de Nicaraguanen. Deze dag waren de golven iets rustiger en konden we gelukkig wel zwemmen. Het water is echt super warm en zo nu en dan komt er even een grote groep pelikanen overvliegen, echt gaaf! Van een paar Nicaraguanen in de kamer naast ons kregen we nog vers fruit. En we hebben het lokale ijs uitgeprobeerd. Er lopen hier mannen en vrouwen rond met een soort kruiwagen en een grote bak daar op. Hierin zit één groot blok ijs, en doormiddel van een rasp schrapen ze het ijs in een kommetje. Daarna doen ze er dikke melk siroop en een vruchtensiroop over om het geraspte ijsblok smaak te geven. En ja het smaakt ook nog goed ook nog. Helaas heb ik geen foto’s van het strand omdat het risico gewoon te groot is om een camera mee te nemen. Je spullen laat je namelijk open bloot achter in je hutje. Net voordat wij naar een restaurantje wouden gaan om wat te drinken, kregen we nieuwe buren. Ik moest direct bij mevrouw komen, want die wilde maar al te graag weten waar ik vandaan kwam en wat ik er toch prachtig uit zag. Ze wilde hele tijd mij hand vast houden en ze had me direct opgenomen in haar hart, bla, bla, bla…haha. Maar waar het dus eigenlijk om ging was haar zoon, ja want die had nog geen vriendin en hij zag het dus wel zitten om met mij te trouwen… juist.. En nee mam, ik kom niet met iemand van hier thuis, en nee ik blijf hier ook niet hangen. Nou ja ik heb het gesprek vriendelijk afgesloten en toen zijn we naar een bar gegaan. In die bar kwamen we twee Amerikanen tegen die ook de heenweg met ons in de chickenbus zaten. Daarna nog weer gezwommen en toen we er achter kwamen dat het al eind van de middag was, en dat er nog maar een paar bussen zouden komen gingen we snel het water uit. We zwommen hier trouwens met korte broek en t-shirt omdat iedereen dat doet. Het nadeel hiervan was is dat we geen droge kleren hadden. En op het moment dat we het water uitgingen kwam net de bus er aan. Dana en ik stonden dus zeiknat in die bus, wat in de chickenbus dus geen probleem is. Het nadeel voor een paar andere busgangers was dat ook zij nat werden omdat zij tegen ons aan werden gedrukt. Sorry.. Maar goed dat het hier altijd dik 30 graden is.
De Spaanse les is nog steeds helemaal leuk en het gaat als maar beter. Tijdens de pauze van 30 minuten ga ik vaak met mijn docent de straat op om gesprekjes met locals te voeren. Eergisteren gingen we nog naar een universiteit, gisteren naar de markt en vandaag zijn we in een ziekenhuis geweest. Een vriend van mijn docent is daar tandarts. Wij mochten gewoon de behandelkamer in en achter ons lag een patiënt die gewoon behandeld werd. Echt super leuk om al deze plekken te bekijken. Momenteel slaapt er bij mijn gastgezin ook een Duist meisje van 22, voor een week. Met haar ben ik gisteren nog naar een bar geweest. Zondag was er trouwens nog een speciale dag. Ene Ruben Dario (een beroemde poëet van vroeger) was jarig, en de kathedraal was helemaal verlicht in verschillende kleuren, er waren optredens van volksdansen en veel vuurwerk. Er is hier trouwens nog geen dag voorbij gegaan dat er ’s avonds geen vuurwerk is afgestoken. In Nederland gebeurt dat wel eens als iemand 50 word, maar hier is dat blijkbaar bij elke verjaardag leuk..?? De stad is sowieso behoorlijk lawaaierig, veel straathonden, harde muziek uit huizen en elke ochtend om 7 uur gaat er een alarm af. Geen idee waar dat goed voor is. Het scheelt dat ik doordeweeks dan aan het ontbijt zit maar in het weekend is uitslapen niet echt mogelijk. Het tijdsbesef is hier sowieso heel anders. Ik word bijna elke dag standaard om 6 uur wakken en om 8 uur ’s avonds lijkt er al wel 11 uur.
Oh en aanstaande zaterdag ga ik mijn eerste vulkaan beklimmen met Quetzaltrekkers. Ik ben gisteren bij kantoor langsgegaan en heb gevraagd of ik van het weekend niet al een oefenhike mag doen. Nou en dat gaat dus gebeuren! Vulkaan Telica. Zaterdag om 6 uur ’s ochtends vertrekken we, dan is het een aantal uren hiken en daarna zetten we ons tentje op, op de vulkaan. Men zegt dat deze tocht de mooiste zonsopgang en ondergaan heeft van alle hikes! Ik heb er super veel zin in, maar ben ook zeker wel benieuwd naar hoe zwaar het zal zijn in deze hitte.
Adios Amigos!
Bedankt voor alle leuke berichtjes trouwens!