Hoe en Wat?
Blijf op de hoogte en volg Laura
10 Januari 2014 | Nicaragua, Managua
In plaats van Azië zoek ik dit keer het avontuur op aan de andere kant van de Wereld. Namelijk Nicaragua in Midden-Amerika. Veelal als ik dit voor het eerst aan iemand vertel, dan stelt hij gelijk de vraag: ‘’NICARAGUA??? Wat moet je daar dan weer?’’ Hierbij moet ik altijd eerst lachen, omdat men vaak al moeite heeft met het woord in één keer goed uit te spreken. Maar oké wat moet ik daar dan? Nou, ik heb met mezelf afgesproken dat ik na het behalen van mijn diploma nog één keer weg ga voordat ik een baan ga zoeken. Ik wil altijd naar plekken waar eigenlijk zo veel mogelijk cultuurverschillen zijn. Azië ben ik nu 2x geweest, dus dat werd hem sowieso niet meer. Toen gingen mijn gedachten al snel naar Afrika of Midden/Zuid-Amerika. Echter het werk dat ik wilde gaan doen, moet sowieso met toerisme te maken hebben, dit om ook mijn cv uit te breiden. Na erg lang zoeken kwam ik de vrijwilligersorganisatie Quetzaltrekkers tegen. Ik was gelijk enthousiast. Deze organisatie zet zich namelijk in voor veel projecten met kansarme kinderen. De gidsen van Quetzaltrekkers (waar ik er straks 1 van ben) leiden toeristen rond over de vulkaanlandschappen in Nicaragua. Het geld dat de toeristen betalen, en dat normaal als loon voor de gidsen dient, gaat hier rechtstreeks naar de projecten. Ik mag dus straks met een groep toeristen, 1, 2, of 3-daagse hikes gaan maken, over de mooie vulkanen van Nicaragua. Dat betekent tent, slaapspullen, kookgerei, kleding en héél veel water mee in een grote backpack, oh ja en dan nog de berg op met 30+ graden! Dat gaat nog wel een uitdaging worden, maar vooral een super gave ervaring. Voor meer info en foto’s : http://leon.quetzaltrekkers.org/ .
Voordat ik met dit werk begin, en voordat ik ben ingewerkt door huidige vrijwilligers, ga ik voor 3 weken een Spaans cursus doen. Dit doe ik dus onder andere ook om mijn cv uit te breiden. Ik heb er tijdens deze cursus voor gekozen om bij een gastgezin in te trekken. Ik leef dus voor 3 weken samen met een Nicaraguaanse familie om zo hun cultuur beter te leren kennen, maar ook om zo sneller Spaans te leren. Ze kunnen hier namelijk erg slecht Engels, dus dan moet je wel.
Na een lange vermoeiende reis met vertraging ben ik gisteravond geland in de hoofdstad Managua. Om precies 24.00 uur kwam ik aan in Hostal Doña Ida. Ik kreeg de sleutel van de kamer, de bazin zette de watertank nog even open (want die gaat ’s nachts altijd dicht) en ben direct in slaap gevallen. Rond een uur 04.00 werd ik half wakker. Het was me nog niet helemaal duidelijk waar ik ook al weer was, maar aan het geluid te horen leek het heel hard te regenen en ergens hoorde ik gebonk. Toen ik iets meer wakker was en weer wist waar ik was, besefte ik dat het gebonk op mijn kamerdeur was. Staat ineens de eigenaresse voor de deur. Het was dus niet hard aan het regenen, maar de kraan van mijn wasbak stond wagenweit open! Hoe dat mogelijk is? Na het douchen moest ik nog tandenpoetsen, echter was toen het water al weer afgesloten. Je raad het al… ik was toen niet meer zo wakker om de kraan ook weer dicht te draaien.. Oeps. Ik heb vanmorgen nogmaals mijn excuses aangeboden, maar gelukkig vond de bazin het niet erg. Ze heeft zelfs nog een lekker ontbijtje voor me gemaakt (Gallo Pinto (rijst met bonen), toast en roerei met ham en pepertjes. Nou ja dat was in ieder geval mijn eerste top actie in Nicaragua. Verder gaat het helemaal goed hoor. Ik heb vanmiddag de buurt een beetje verkend en nog teenslippers en korte broeken gekocht omdat die in Nederland nu niet in de winkels te krijgen zijn. Maar goed ook, 3 stuks voor 15 euro gaat met thuis niet lukken, haha.
Morgen reis ik met de bus naar Leòn, de stad waar ik de Spaans cursus heb en het vrijwilligerswerk ga doen.
Saludos
Voordat ik met dit werk begin, en voordat ik ben ingewerkt door huidige vrijwilligers, ga ik voor 3 weken een Spaans cursus doen. Dit doe ik dus onder andere ook om mijn cv uit te breiden. Ik heb er tijdens deze cursus voor gekozen om bij een gastgezin in te trekken. Ik leef dus voor 3 weken samen met een Nicaraguaanse familie om zo hun cultuur beter te leren kennen, maar ook om zo sneller Spaans te leren. Ze kunnen hier namelijk erg slecht Engels, dus dan moet je wel.
Na een lange vermoeiende reis met vertraging ben ik gisteravond geland in de hoofdstad Managua. Om precies 24.00 uur kwam ik aan in Hostal Doña Ida. Ik kreeg de sleutel van de kamer, de bazin zette de watertank nog even open (want die gaat ’s nachts altijd dicht) en ben direct in slaap gevallen. Rond een uur 04.00 werd ik half wakker. Het was me nog niet helemaal duidelijk waar ik ook al weer was, maar aan het geluid te horen leek het heel hard te regenen en ergens hoorde ik gebonk. Toen ik iets meer wakker was en weer wist waar ik was, besefte ik dat het gebonk op mijn kamerdeur was. Staat ineens de eigenaresse voor de deur. Het was dus niet hard aan het regenen, maar de kraan van mijn wasbak stond wagenweit open! Hoe dat mogelijk is? Na het douchen moest ik nog tandenpoetsen, echter was toen het water al weer afgesloten. Je raad het al… ik was toen niet meer zo wakker om de kraan ook weer dicht te draaien.. Oeps. Ik heb vanmorgen nogmaals mijn excuses aangeboden, maar gelukkig vond de bazin het niet erg. Ze heeft zelfs nog een lekker ontbijtje voor me gemaakt (Gallo Pinto (rijst met bonen), toast en roerei met ham en pepertjes. Nou ja dat was in ieder geval mijn eerste top actie in Nicaragua. Verder gaat het helemaal goed hoor. Ik heb vanmiddag de buurt een beetje verkend en nog teenslippers en korte broeken gekocht omdat die in Nederland nu niet in de winkels te krijgen zijn. Maar goed ook, 3 stuks voor 15 euro gaat met thuis niet lukken, haha.
Morgen reis ik met de bus naar Leòn, de stad waar ik de Spaans cursus heb en het vrijwilligerswerk ga doen.
Saludos
-
10 Januari 2014 - 10:22
Ria En Frans:
Hoi Laura, fijn dat je goed bent overgekomen. Normaal wordt je van water wakker,jij dus niet ha,ha. Wij wensen je een fantastische reiservaring en dat je met zo'n grote rugzak op ook nog de berg op moet klimmen is een prestatie op zich. Heel veel plezier!! -
10 Januari 2014 - 12:40
Diny:
hoi Laura, Wat een leuke ervaring ga je weer op doen! En voor een goed doel is natuurlijk dubbel zo leuk! Ik ga je in ieder geval weer volgen en genieten van je verhalen. Heel veel succes en geniet ervan al zal je het af en toe best wel zwaar hebben. Groetjes! -
11 Januari 2014 - 20:49
Alphons En José:
hoi Laura,leuk om je verhaal ook te lezen.De start is al weer goed.Al dat water lag natuurlijk aan de jetlag.
Binnenkort spreken we je weer op skype.
groetjes van het thuisfront. -
12 Januari 2014 - 13:19
Jacqueline, Marleen En Stijn:
Hoi Laura, gelukkig ben je goed overgekomen! En dat met dat water, zou ons ook kunnen overkomen .. Je weet hoe we zijn :p We vinden het knap dat je dit allemaal doet en je zal er heel veel van opsteken!
We blijven je volgen, en wensen je veel succes en plezier. Pas goed op jezelf ;-)
Groetjes van ons -
14 Januari 2014 - 18:56
Danieke:
Hai Lau,
Gelukkig ben je goed overgekomen:) Haha handige actie! Heel veel succes en plezier nog!
Ojaa.. wij zijn 2014 goed begonnen:d 4-0!!
Liefs -
16 Januari 2014 - 23:02
Bas Kienhuis:
Hey Laura.
Ik zie dat je weer wat bijhoud erg leuk.
Ik zal je zeker blijven volgen.
En vind het erg knap dat je dit weer doet!
Haha en dat met die waterkraan kan gebeuren toch haha.
Nou super veel plezier nogmaals maar dat zal wel goed komen.
En ik wacht op je volgende verslag. -
17 Januari 2014 - 18:42
Tessa En Mark:
Leuk om alles te lezen Lau!
Heel veel plezier:D
We appen!(hopelijk:p)
xxx -
18 Januari 2014 - 15:40
Pauline Kempers:
Hoi Laura. Wat leuk dat we weer kunnen volgen met je avontuur. Naar zuid Amerika. We hopen dat je het daar naar de zin heb we blijven je volgen. Gr Gerard en pauline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
