Beach en Momotombo - Reisverslag uit León, Nicaragua van Laura Pross - WaarBenJij.nu Beach en Momotombo - Reisverslag uit León, Nicaragua van Laura Pross - WaarBenJij.nu

Beach en Momotombo

Blijf op de hoogte en volg Laura

29 Maart 2014 | Nicaragua, León

Vandaag heb ik weer een ochtend in kantoor en dus tijd om een verhaal te schrijven. Er is weer een heleboel gebeurt, dus ik zal proberen het niet te langdradig te maken.
Als eerste wil ik mijn leukste hike tot nu toe met jullie delen. Het was een 2-daagse telica hike met 13 gasten. Ook al was dit al mijn 8e keer dat ik deze hike moest gidsen, weer heb ik nieuwe dingen gezien. Er was weinig wind en er kwam nauwelijks rook uit de krater. Hierdoor kon ik voor het eerst fatsoenlijk de hele binnenkant van de krater bekijken. De krater is 120 meter diep en 700 meter breed en normaal bijna altijd gevuld met rook waardoor je de zeikanten en bodem nooit goed kunt zien. Dit was dit keer dus niet het geval, waardoor de vulkaan nog indrukwekkender was. Verder was de groep de leukste groep mensen die ik tot dusver heb mogen begeleiden. Allemaal gezellige jonge mensen die de hele hike door aan het kletsen waren. Ook gedurende de avond en nacht was er geen wind en dus besloten 6 personen (inclusief ik) buiten te slapen op ons matje en slaapzak. Het enige waar ik een beetje bang voor was waren de schorpioenen, tarantulla’s en mieren. Maar daar heb ik gelukkig geen last van gehad. Inclusief mijn collega en ik waren er binnen deze groep van 15 mensen 9 verschillende nationaliteiten. Na afloop van de 2-daagse hike hebbe we ’s avond met de hele groep afgesproken om samen te dineren, dit was super gezellig en niemand had zin om de groep te verlaten en dus hebben we nog enkele barretjes bezocht en vele glazen en shots met Flor de Caña (lokale rum) gedronken. De volgende dag had ik vulkaanboarden waarvan 4 personen van deze Telica hike ook meegingen. Na slechts 2,5 uurtjes slaap en een aantal met een lichte kater was het een grappige rit van een uur over een hobbelige zandweg naar de vulkaan. Na deze hike ben ik met een aantal gasten ’s avonds ook nog naar een bar geweest met live muziek. Daarna was ik twee dagen vrij en ben ik met één van de gasten 2 dagen naar het strand geweest waar ik voor het eerst eindelijk kon beachvolleyballen. Tussendoor moest ik nog wel naar de wekelijkse vergadering en moest ik naar immigratie om mijn visum te verlengen. Dit was redelijk makkelijk, je levert een kopie van je paspoort in, een kopie van je stempel bij aankomst in Nicaragua en betaald 30 euro voor een visum verlenging van 2 maanden. Dan moet je je paspoort achterlaten voor een week en 1 april kan ik die weer ophalen.
Een andere telica hike die ik nog nooit gedaan had is de 1-daagse Telica hike. Het verschil is dat je vooral heel veel aan het hiken bent. Op het moment dat je de top hebt bereikt, ga je direct naar de plek voor zonsondergang, daarna krijgen de gasten een sandwich en vervolgens lopen we naar de krater om de lava te bekijken. Hierna loop je direct weer terug. Het grote verschil met de terugweg is, is dat het donker is en je meer schorpioenen, tarantulla’s en andere nachtdieren ziet. Zo heb je een vogelsoort met knaloranje ogen die pas een meter voor je voeten wegvliegt. Ook heb ik een nachtdier gespot die mijn collega’s nog nooit hadden gezien. Het was een soort knaagdier met een lange staart en zijn hoofd leek een beetje op dat van een muis met een spitse neus maar grote ogen en oren. Hij zag er in ieder geval heel schattig uit. Ik heb het gegoogled en ik denk dat het een Galago is.
Verder ging helaas mijn Somoto tour niet door en was ik dus 3 dagen op kantoor. Maar ik heb mijn manager gevraagd of ik niet mijn 2 collega’s mocht opzoeken die op een 3 daagse Cosiguina hike waren. En dat was prima. Ik ben toen voor 3 uur met lokaal transport richting het noorden gereisd, waar mijn collega’s ’s middags op het strand aan zouden komen. Zei wisten nog niet dat ik daar was dus dat was een grappig gezicht toen ze mij daar ineens zagen. Met deze hike slaap je op het strand van Jicillio, het is daar erg rustig met slechts 2 hostels en heerlijk warm water. Ik heb daar samen met mijn Belgische collega Herty een surfplank gehuurd. Allebei kunnen we niet surfen maar proberen kun je altijd. En na een aantal keren konden we blijven staan en dat was een super gaaf gevoel! Ik weet nog goed dat ik tijdens mijn stage in Maleisië ging surfen maar dat ik helaas na een uur werd gestoken door een kwal en wegens allergische reactie naar het ziekenhuis moest. Dit keer was ik niet het slachtoffer maar werd Herty na ook een uur gestoken door een pijlstaartrog. Ik was ongeveer 3 meter van hem vandaan en opeens schreeuwde hij heel hard. Aaaah, ik ben gebeten door iets. Hij hinkte uit het water en op het moment dat ik zijn voet kon zien, komt er een behoorlijke hoeveelheid bloed uit zijn voet. Dat was behoorlijk schrikken omdat we nog geen idee hadden hoe ernstig het was en wat het was. Gelukkig zagen ze in het hostel direct dat het een pijlstaartrog was en dus niet gevaarlijk. Het is alleen super pijnlijk en het beste is om je voet dan in heet water te houden, dit schijnt te helpen tegen het gif. Na ongeveer 2 uur ging het gelukkig een stuk beter, maar hij heeft er nog wel een paar dagen last van gehad. Ik weet niet wat het is, maar blijkbaar is het niet veilig als je met mij gaat surfen, haha.
Dan nog een ander leuk verhaal. Ik heb namelijk voor het eerst een speciale hike mogen doen. Namelijk Momotombo, onze één na hoogste en zwaarste vulkaan die wij begeleiden. 1300m omhoog, en je start zo goed als op zee niveau. Het was een totaal andere hike dan Telica en El Hoyo. Vooral op het eind ga je zo stijl omhoog dat je echt je wandelstokken en handen moet gebruiken om omhoog te klimmen. Daarnaast was er een super sterke wind wat het extra lastig maakte. Maar conditioneel kon ik het prima aan. Op de top was het super mooi en we moesten zelfs uitkijken waar we liepen omdat de bodem zo warm was. Één van de gasten zakte zelfs een stuk met haar schoen in de warme aarde. De klim naar de top was ongeveer 3 uur en we waren weer beneden in een uurtje. Dat is mogelijk omdat het zo stijl is en alleen aan het begin heb je scherpe stenen waarbij je voorzichtig moet zijn, maar daarna kun je naar beneden rennen, wat super gaaf is. Ik heb al enkele foto’s van deze hike, maar mijn collega heeft meer foto’s en die komen later.
Vanavond hebben we een feest in kantoor omdat één collega jarig is, een andere collega vertrekt in enkele dagen en nog een andere collega is jarig over 2 dagen. Mijn collega’s kwamen net terug met een mini zwembadje en we hebben een koord waarover we kunnen balanceren. Dus dat wordt vast gezellig.

  • 29 Maart 2014 - 10:14

    Diny Buisman:

    Hoi Laura, Wat een leuke belevenissen weer! Ik wou dat ik nog zo jong was dan zou ik zoiets ook best willen, maar helaas kunnen we de tijd niet terug draaien.
    Ik begrijp best dat je liever buiten bent dan dat je op kantoor moet zitten.
    Hier in Nederland is het inmiddels echt lente geworden en daar genieten wij dan maar van.
    Veel plezier nog en we kijken alweer uit naar je volgende verslag..
    Groetjes Rudi en Diny

  • 30 Maart 2014 - 22:35

    Jorieke:

    Wat fijn dat ik jou gewoon stuiterend met een grote glimlach achter je laptop zie zitten haha
    Wat kun jij enthousiast vertellen zeg! Maar leuk om te lezen weer! Al wist ik de helft natuurlijk al!

    Groetjes van het zon overgoten (met af en toe bewolking) Oldenzaal!

  • 31 Maart 2014 - 19:26

    Anita :

    Hallo Laura,

    geweldig om je belevenissen te lezen. Wat een fantastisch avontuur! Veel plezier nog en we zullen je blijven volgen.

    Groetjes Ronald, Anita, Pam en Stan.

  • 01 April 2014 - 15:11

    Corine Olde Heuvel:

    Hoi Laura,

    Ik ben weer helemaal bij met lezen. Super gaaf hoor dat je dit allemaal meemaakt.
    Wat een lef heb jij :D respect!
    Heel veel plezier nog daar met al je hikes en spannende avonturen :)

    Liefs Corine

  • 01 April 2014 - 20:29

    Ellen:

    Ha Lau! Ook weer een berichtje vanaf deze kant. Supergaaf wat je daar mee maakt, bijna onrealistisch om te lezen (slapen met kans op schorpioenen... wij hebben alleen last van een verdwaalde mug).
    En de foto's zijn ook geweldig. Veel plezier verder en hou ons hier op de hoogte!


  • 10 April 2014 - 19:58

    Pauline Kempers:

    Hoi Laura.

    Wat een mooi verhalen en wat een belevenis maak jij mee.

    Gr Gerard en pauline

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Laura

Actief sinds 07 April 2009
Verslag gelezen: 556
Totaal aantal bezoekers 70195

Voorgaande reizen:

08 Januari 2014 - 21 Mei 2014

Nicaragua

23 Augustus 2012 - 26 Januari 2013

Stage Maleisië

20 Augustus 2010 - 24 Januari 2011

Stage Bangkok

06 Juli 2009 - 24 Augustus 2009

Campingwerk Frankrijk

Landen bezocht: